F-14 یک جت جنگی طراحی و ساخت شده توسط شرکت "گرومن ارو" (Grumman Aerospace) بود. این هواپیما در دهه 1970 میلادی وارد خدمت نظامی آمریکا شد و تا سال 2006 به عنوان جت جنگی اصلی در نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا استفاده شد.
F-14 دارای ویژگی‌های منحصر به فردی بود که آن را از هواپیمای جنگی‌های دیگر متمایز می‌کرد. یکی از ویژگی‌های برجسته آن، سیستم Radar بازویی بود که به این هواپیما اجازه می‌داد همزمان چند هدف را مشاهده و تعقیب کند. همچنین F-14 دارای بال‌های قابل تنظیم (Variable Sweep Wings) بود که می‌توانستند در حین پرواز عرض بال را تغییر دهند و عملکرد آن را در سرعت‌های مختلف بهبود بخشند.
از لحاظ نقشه‌برداری، F-14 به عنوان یک هواپیمای تعقیب و هجوم (Fighter/Attack) استفاده می‌شد. قابلیت اصلی آن تعقیب و سرنگونی هواپیماهای دشمن و حمله به اهداف دریایی بود. همچنین در برخی ماموریت‌ها به عنوان هواپیمای برد و بازدید (Reconnaissance) نیز مورد استفاده قرار می‌گرفت.
F-14 پس از خروج از خدمت در نیروی دریایی ایالات متحده، در سال 2006، جای خود را به جت جنگی F/A-18E/F Super Hornet داد.